Rondreis Assam & Arunachal Pradesh

Verslaafd is een groot woord, maar mijn echtgenoot Leo en ik zijn grote liefhebbers van India. We zijn er in de loop der jaren zo’n tien keer geweest; steeds bezochten we een andere staat, en we reisden in kleine en grotere groepen, individueel en op eigen houtje.
Dit keer was onze keus gevallen op Arunachal Pradesh, eventueel in combinatie met een van de andere zeven staatjes van de zgn. Seven Sisters in het noordoosten van India.

Toeristisch gezien is het een redelijk onontgonnen gebied met een niet al te beste infrastructuur. Onze ervaring is dat zulke gebieden het beste ontdekt kunnen worden in een zo klein mogelijk groepje: westerlingen vallen al genoeg op in gebieden waar ze niet aan toeristen gewend zijn, dus dan moet je niet met z’n tienen ergens rondlopen. Zo heel veel aanbod van reizen is er in die regio niet, er moeten permits geregeld worden en dat is wat lastig als je zelfstandig reist, dus Sunita Reizen dook al snel op bij ons gegoogle. Een eerste mailtje was zo geschreven, en onze contactpersoon bij Sunita Reizen, Wil Beerding, reageerde uiterst sympathiek en adequaat.Natuurlijk gingen er heel wat mails over en weer, en iedere keer werd er buitengewoon snel gereageerd; Wil bleek iemand te zijn die echt met je meedenkt.
Uit zo’n gedrevenheid moest wel een hele mooie reis voortkomen, en dat was ook zo…

Besloten werd om behalve Arunachal Pradesh ook Assam te bezoeken. In allerlei opzichten een goede keus: landschappelijk gezien zijn beide staten heel verschillend: het vlakke landschap van Assam met overal dorpjes en stadjes, enorme theeplantages en rijstvelden, de nationale parken Nameri en Kaziranga, en natuurlijk de rivier de Brahmaputra met Majuli Island tegenover het ruige, hoge en dunbevolkte Arunachal Pradesh. Een ding hebben beide staten gemeenschappelijk: de bevolking is heel erg aardig, goedlachs en toegankelijk. Dat waren we niet overal gewend tijdens onze andere reizen door India. Waarschijnlijk was dat voor een groot gedeelte ook wel toe te schrijven aan ons geweldige duo Diky (Engelstalige gids) en Rupu (chauffeur, maar dan eentje met zo’n geweldige kennis, dat hij – als zijn Engels wat beter was geweest – voor een volwaardige gids kon doorgaan). Ze konden het erg goed met elkaar vinden, vertelden veel onderweg, geen moeite was te veel, onze kamer bij aankomst in hotel c.q. questhouse werd geinspecteerd en – indien mogelijk – werd er een betere kamer geregeld . Ook waren ze heel vriendelijk en respectvol naar de bevolking toe. Dat hebben we heel wat keertjes wel anders meegemaakt.

De eerste dagen van onze trip verliepen iets anders dan gepland: door vertraging van onze eerste vlucht was de bagage van Leo niet in Delhi aangekomen. Gelukkig had de contactpersoon van Sunita in India toevallig twee dagen na ons ook een vlucht gepland staan naar Guwahati en was hij zo aardig om de bagage van Leo in Delhi op te halen en persoonlijk voor ons mee te nemen; wat een service!
Verder kregen we te horen dat het kloosterfestival in Tawang in Arunachal Pradesh – het hoogtepunt van onze trip – om onduidelijke redenen niet doorging. Dat was natuurlijk een teleurstelling!

Na deze aanvangsperikelen reden we vanuit Guwahati in Assam allereerst naar Arunachal Pradesh. Ondanks het afgelaste kloosterfestival van was het een belevenis. Natuurlijk, de wegen waren bar slecht en daardoor kwamen we meestal pas in het donker aan, overdag was het lekker warm, maar ‘s nachts koelde het behoorlijk af, de hotels c.q. questhouses waren soms comfortabel maar vaker behoorlijk basic en smoezelig. Wel kreeg je overal een kacheltje voor de koude nachten. De matrassen waren behoorlijk dun (ga voorzichtig zitten), de dekens waren warm genoeg maar bovenlakens ontbraken hier en daar (neem dus je lakenzak mee), maar wat is Arunachal Pradesh mooi!
Het is authentiek en onbedorven met prachtige tribes, we hebben bijzondere koopwaar op de diverse marktjes gezien en geproefd, een bijzonder ritueel meegemaakt waarbij een sjamaan betrokken was, en daarna van het – onder het toeziend oog van de sjamaan – zojuist geslachte varken meegegeten. Het was in een woord geweldig!

En daarna Assam: de wegen waren in ieder geval bijna allemaal geasfalteerd en dus – ondanks de vele gaten – een heel stuk beter. De accommodaties waren heel wisselend: een prachtige luxe planterswoning op een theeplantage met een uitgebreid Engels ontbijt, maar ook een uitgesproken basic onderkomen op Majuli Island waar je ‘s morgens bij gebrek aan een warme douche een emmer warm water kreeg. Maar allebei hadden ze ontegenzeggelijk hun eigen charme, en we hadden ze geen van beide willen missen.

Hoe goed de wegen doorgaans ook waren, zo primitief waren de ferries waarmee je de Brahmaputra moest oversteken. Er konden nooit meer dan drie auto’s op, wel heel veel brommers en je stond als haringen in de spreekwoordelijke ton. Je ging aan boord via een loopplank – niet zo bijzonder, dat doen we in Nederland ook in de pleziervaart -. Wel bijzonder was dat auto’s ook gebruik maakten van loopplanken: twee stuks, eentje links en eentje rechts, en iets breder dan de wielen….

Majuli Island is een wereldje op zich, met de bijzondere satra’s en de geweldige dansen die de monniken uitvoerden. Magisch was het ….

Ook de nationale parken Nameri en Kaziranga waren – dank zij de regentijd die net afgelopen was – prachtig. Dat had ook een nadeel: het was moeilijk om het wild te spotten. In Nameri hebben we dan ook helaas geen wild gezien, maar in Kaziranga hebben we uitgebreid de prachtige neushoorns kunnen fotograferen. We wisten dat het moeilijk zou zijn om wild te zien: er is overal water en de begroeing is hoog en overvloedig.
Daar stond tegenover dat de natuur in Assam en Arunachal Pradesh overal prachtig was, er was bedrijvigheid op de theeplantages, de rijstvelden boden een geweldige aanblik en er werd druk geoogst.

Verder was het eten in Arunachal Pradesh en Assam verrassend.
Eigenlijk eten we in India altijd vegetarisch.
Tijdens deze reis niet: we hebben nog nooit zoveel vlees en vis in India gegeten, en wat vooral bjizonder was, we hebben heel veel varkensvlees gegeten. We zullen niet beweren dat het altijd heel mals was, maar de smaak was altijd goed en we hebben er geen enkele keer darmstoornissen van gekregen.
Nog een bijzondere ervaring dus…

Samenvattend hing deze rondreis van bijzondere ervaringen aan elkaar. We hebben echt ons hart verloren aan dit gedeelte van India en hopen nog eens terug te komen in een paar andere staten in het noordoosten. Als het even kan: met Sunita Reizen!

Wil, superbedankt en hopelijk tot een volgende keer!

Leo en Corry